“Yüzüme bak. Hayır! Böyle değil. Ben karşına geçip geveleyecek bir şeyler bulamadığım zamanlarda tıpkı bir budala gibi ağzımdan çıkan o anlamsız bir kaç kelimeyi tekrar ederken, durup baktığın gibi bak bana!

Dudaklarının bitiminde oluşan çukurlarla iki kaşının ortasında beliren o incecik çizgiyi yarıştırmakta neyin nesi! İnsan hiç kaş çatarken gülümser mi? Tanrı seni inandırsın, bana böyle baktıkça bunu da başarırsın…”